Haccourt & Laura
Haccourt & Laura
Op zaterdag 13 oktober 2018 was de laatste excursie van Geo-Oss voor dit jaar. We zouden de ochtend besteden in de kalkgroeve van Haccourt ook wel de krecko, “dit vanwege het ontginningsbedrijf dat er gevestigd is. In de middag gaan we door naar de steenkool storthopen van de Laura in Heerlen.
Haccourt
Ik word om 17.15 uur in de ochtend opgehaald we rijden niet direct door maar pikken eerst onze gids op. De weg verloopt rustig op enkele afgesloten rotondes na. Daarna rijden we naar afgesproken parkeerplaats waar een deel van de Geo-Oss collega’s al stond te wachten. Als uiteindelijk iedereen er is rijden we achter elkaar aan met een stuk of 30 man in een aantal auto’s naar de parkeerplaats van de groeve.
Kalk kalk en nog eens kalk……
Het was zaterdag, dus was er in de groeve verder niemand. Twee jaar geleden was ik er al eens geweest maar toen had het net geregend en zat alles onder. Er was een hogedrukspuit nodig om de boel schoon te krijgen! Gelukkig was het nu al een paar dagen uitzonderlijk zonnig en hadden we geen last van kalkblubber. Ik begin eenmaal binnen meteen om de 1e blokken kalk door te slaan maar na een poosje besluit ik een andere aanpak omdat dit met vuisthamer en bijtel best een vermoeiende methode is. Ik ga zitten om eens uit te rusten als ik zowaar het eerste fossiel in mijn ooghoek krijg. Na dat al dat vermoeiende gemep dat niets opleverde, ligt de 1e belemniet hier zo voor het oprapen. Gelukkig stak hij nog half in de kalksteen wat mij de gelegenheid geeft hem zelf verder te prepareren. Door dit niet heel vervelende voorval bedenk ik mij dat het misschien handiger is om gewoon een stukje rond te gaan lopen in de groeve. Hoewel ik vrij snel hierna nog een stuk belemniet in de kalksteen herken levert deze methode eigenlijk niets meer op. Dus ga ik maar terug naar om mijn houweel op te halen.
Vuursteen de eeuwige bedrieger ) :
De rest van de tijd die ik in deze groeve vandaag nog heb, besteed ik aan het doorhakken van iets kleinere blokken kalksteen. Ik denk al vrij snel dat ik zo een klein zee-egeltje vind maar na identificatie achter af blijkt dit om een stom stukje vuursteen te gaan. In ieder geval ga ik rustig verder en vind zo nog een brachiopode en een fossiele bivalve /tweekleppige schelp. Zo tegen de middag zit de tijd in Haccourt er helaas al weer op. Wel heb ik van een aantal gulle gevers nog een paar mooie stukken mee gekregen. Dit waren een prachtige pect (schelp uit de bivalven fammilie pectinidae) een belemniet en een mooie echinicorys (zee-egel) in vuursteen. De kalklagen in zuid Limburg en België zijn overigens zeer gedetailleerd in kaart gebracht. Zo weten we nu precies in welke lagen we hebben gezocht. Alle lagen zijn vernoemd naar plaatsjes hier in de buurt en nu zaten we in de Zevenwegenmember te zoeken.
Zie hier onder de zelf gevonde stukken.
Zie hier onder de toegiften. De peckt staat er helaas nog niet tussen omdat deze nog geprepareerd moet worden.
De Steenkool van de storthopen
In de middag rijden we door naar de storthopen van Laura. Hier werd vroeger de steenkool uit de mijn gedumpt. Hoewel steenkool planten mij niet bijzonder interesseren was ik erg benieuwd naar de micromount mineralen die hier zoal te vinden zijn. Als we aankomen wacht (in ieder geval voor mij) een grote verrassing, de storthopen zijn omgebouwd tot airsoft schietbaan…. Maar goed we hebben toestemming (en sleutels) om hier te kunnen zoeken, dus dat is dan ook het plan. Er is verder niemand bezig anders hadden de kogels om je kop gevlogen. In de heuvels van de storthoop is nog wel het een en het ander te vinden. De 1e steenkool fossielenplanten worden dan ook snel gevonden. Maar dit is niet waarvoor ik hier was dus ik vroeg aan onze gids hoe kan ik de micro mineralen het beste vinden? Nou zei hij, je kunt het beste kijken op de stukken zandsteen en schalie die hier ook liggen. Daar zitten witte banden in en dit is het mineraal ankeriet. Hierin zitten, als je geluk hebt kristallen van onder andere ankeriet, pyriet, galeniet, maar voornamelijk dickiet en kwarts. Ik begin dus maar naar de witte aders te zoeken en het is lastig maar na een tijdje denk ik wat kristallen gevonden te hebben. Als ik onze gids weer tegen kom laat hij een mooi stukje zien met duidelijke kristallen van dickiet en kwarts. Ik krijg het overhandigd en krijg te horen dat ik het mag houden. Hoewel het niet zelf gevonden is, is het wel het leukste stukje van die middag want eigenlijk vinden we verder weinig meer. Hoewel nog niet iedereen er klaar mee is besluiten we maar iets eerder terug te rijden omdat de meeste er toch al bij zijn gaan zitten.
Preparatie
De volgende dagen houd ik me al druk bezig met de preparatie van de kalk specimens. Hoewel één van de 2 belemnieten niet veel soeps is, is de andere prachtig bewaard gebleven. Ik hem ‘m in het blok kalk uit kunnen prepareren wat een zeer mooi effect geeft. Ook de andere specimens lukken aardig alleen moet ik nog even naar de fossielen pect kijken. Aangezien dit een zeer teer fossiel is moet het op een andere manier geconserveerd worden. Ik ben al blij dat het heel thuis is gekomen.
Reacties
Let op: HTML wordt niet vertaald!