Iberische gastropoden

Iberische Gastropoden  / de loop van de douro

We zijn begonnen aan een reis van 17 dagen die ons recht door het Iberisch-schiereiland zal voeren. Het reisgezelschap bestaat uit mijn broertje, ouders en ik. Het 1^e stuk van deze reis zal ons 6 dagen langs de loop van de Douro volgen waar we via een stuwdam uiteindelijk in Spanje belanden. Na deze dagen gaan we via het noorden van Portugal weer terug om zo in Porto uit te komen. Vanuit daar zullen we uiteindelijk richting Nederland vertrekken.

Aankomst

Het is 2 augustus 2018, 4 uur in de ochtend wanneer wij op het punt staan om naar het vliegveld te vertrekken. Het is een geen bijzonder lange vliegreis maar je wordt toch geacht op tijd aanwezig te zijn want anders kun je gaan lopen. Eenmaal aangekomen gaat alles vlotjes en om 7.10 uur stijgen we op. Een paar uur later landen we in Porto. Gelukkig zijn we al aan de hitte gewend omdat het de afgelopen tijd zeer heet was in Nederland. De overschakeling van 30 graden naar 30 graden is dus niet heel groot. Het is vanaf hier vervolgens nog wel ongeveer een uurtje rijden richting de 1^e quinta.

 “ quinta is een Portugese term voor boerderij, tegenwoordig hotelachtige accomodatie ”

De wilde Douro

De weg voert ons langs de druiven terrassen waar deze streek bekend om staat. Op het terras van onze quinta kijk je uit over Douro rivier waar achter een zee van druiven groeit. Verschillende soorten zwaluwen vliegen geregeld langs. En als je lang genoeg blijft kijken zal je vast een zwarte wouw ontdekken.  Je kunt hier helemaal naar beneden lopen tot aan oever. Ik maak graag een verkenningstochtje om te kijken of ik al wat gastropoden en eventuele andere wildlife kan vinden. Eenmaal beneden zie ik over de hele oever maar één soort zoetwater bivalve, de voor mij wel bekende Korfmossels “ Corbicula fluminea / Linnaeus, 1758 ”. (de aziatische soort komt niet voor in portugal, wat identificatie vergemakkelijkt). Helaas niet helemaal wat ik in gedachten had. Ik besluit via het strandje naar een weelderig begroeide inham te lopen in de hoop op beter materiaal. En ja hoor, wel eens waar geen slakken maar een heel, klein vermoedelijk juveniel slangetje. Ik kan hem zo snel niet op naam brengen en laat hem dus maar rustig verder kronkelen. Eenmaal boven bij het zwembad wil ik het graag aan de rest mede delen dat hier slangen zitten. Nog voor ik iets kan roepen zegt mijn vader dat ze verschillende slangen heb gevonden bij een ander hoekje van de rivier. Ik loop mee want ik wil natuurlijk graag weten of ze er nog zitten. En ja we zien verschillende slangetjes in het water. Deze zijn iets groter en ik krijg al meteen een idee van welke soort het is. De adder; de enige giftige slang van Europa. Het genus Vipera “ Vipera / Laurenti, 1768 ” kent echter meerdere soorten en 2 daarvan komen ook in Portugal voor dit zijn de Wipneusadder en de Portugese adder. Na enig vergelijken krijg ik in de gaten dat we hier met Portugese adders “ Vipera seonaei / Lataste, 1879 ”  te maken hebben.                                                                                                

Gastropoden

Hoewel dit blog Iberische gastropoden heet zijn er zoals u vast heeft opgemerkt nog weinig slakken aan de orde gekomen, maar dit gaat veranderen. Na het avondeten maak ik nog een rondje. Nu niet langs de rivier maar gewoon een stukje naar beneden. Als ik naar beneden loop, loop ik langs muurtjes met flinke gaten er tussen. Ik kijk er eens tussen en zie dan dat er in deze gaten de 1^e slakkenhuisjes liggen. Vermoedelijk heb ik hier te maken met de segrijnslak “ helix asperum / Linaeus, 1758 “. Hoewel ik dit nog niet met zekerheid kan vaststellen. Ik kijk eens verder en zie vervolgens een erg gaaf slakje waarvan ik geen idee heb wat het moet zijn. De dagen hierop loop ik nog verschillende keren rond en vind nog verschillende slakkenhuisjes. Als onze eerste 3 dagen er opzitten vertrekken we naar de volgende locatie.

Spaanse slakken. “ 5-8-2018 / 6-8-2018 / 7-8-2018 ”

5-8-2018

Het is wat later op de ochtend wanneer we op weg gaan naar het volgende adres dat net over de Spaanse grens ligt. Het is een saaie rit tot dat we op een gegeven moment een hele grote groep roofvogels zien overvliegen, deze bestaan uit gieren en wouwen. Ik vraag nadrukkelijk of we even kunnen stopen om de gieren te identificeren. waar na we een stukje verder afslaan op een zandweggetje. Nog voor dat we naar de gieren kunnen kijken zien we een grote plas met aan de overkant een aantal ooievaars “ Ciconia ciconia / Linaeus, 1758 ” . Al snel pak ik mijn kijker maar helaas zit de grote cirkel roofvogels precies tegen de felle zon in. Het is zo erg dat ik nauwelijks kan kijken naar het silhouet wat ook enorm kan helpen. Nee hier kan ik zo niets mee. Als we weer in de auto zitten probeer ik de groep roofvogels nog eens te bekijken maar waar de grote groep vloog is de lucht nu weer leeg. We rijden nu door naar onze bestemming in Spanje en er voorbij. We komen er achter dat de navigatie niet ingesteld staat op de plek waar wij ons moeten bevinden maar precies een dorpje verder op. Laat het nu net zo zijn dat dit *** dorpje helemaal boven helemaal op een berg ligt waar je alleen met haarspeltbochten en steile hellingen kunt komen. Eenmaal boven komen we er snel achter dat we beneden moeten zijn. En als dit achter de rug is kunnen we rustig inchecken. Het is al erg heet de 39 graden halen we makkelijk, dus zo veel doen we vandaag niet meer. Wel maak ik nog een klein verkenningsrondje achter het tuintje van het huisje. Het is hier dat ik de 1^e slakken vind “ voor Spanje dan ” het zijn relatief grote langwerpige slakkenhuisjes. ik vind er ook best een groot aantal maar heb geen idee wat het moet zijn. Ook opvallend is dat ik geen complete exemplaren kan vinden! Overal is het bovenste puntje van de schelp kapot. Een aantal zijn completer dan de andere maar geen puntjes! 

6-8-2018

Vandaag staan we om 9 uur klaar om naar het ontbijt toe te gaan. Maar als we bij het restaurant van het parkje binnen zijn merken we dat ze niet hadden gerekend op gasten. Hoewel dit van te voren toch DUIDELIJK was aangegeven. In ieder geval komen ze al snel de broodjes brengen, dit had echter niet gehoeven. De sompige oude plastic broodjes waren niet te vreten, eigenlijk kreeg je van dat hele ******* ontbijt geen hap door je keel. Maar goed genoeg gezeurd, vandaag zouden we naar het stadje Salamanca gaan. Niet helemaal mijn interesse maar een flinke hamburger ging er na dit waardeloze ontbijt wel in! Als we terug komen word de temperatuur nog even gecheckt en als je dacht dat 39 graden heet was het kan altijd erger, 44 graden is het nu! Weer om binnen te blijven. Maar we zijn wel op vakantie. Hé dat betekent voor nu slakken verzamelen. Ik maak zelf een klein rondje iets verder dan gisteren en ontdek nog het een en het ander. Een paar leuke slakjes waar onder enkele soorten Helicidae die nog even op naam gebracht moeten worden.

7-8-2018 ( nog eentje, nog eentje, en nog een slakje…… )

Vandaag zijn er  niet echt de plannen om ver weg te gaan. Dus maak ik daar mooi gebruik van om in de omgeving wat rondjes te lopen. Ik kan nog wat leuke slakken verzamelen maar wel weer de zelfde soorten. Dit is toch mooi ruil materiaal, zeker als andere verzamelaars nog niet veel van dit gebied hebben. En met ruilen kun je vaak hele gave schelpen soorten bemachtigen uit families waar je naar op zoek bent. Dus heb ik maar zo veel mogelijk exemplaren proberen te verzamelen. We hebben alleen WIFI bij de receptie hier, dus veel determinatie werk zat er tot nu toe niet in. Rond het avondeten heb ik toch eventjes van die gelegenheid gebruik gemaakt om vast wat op te zoeken. Ik heb vermoedelijk de lange puntloze schelpen gevonden “ Rumina decollata / Linaeus, 1758 ” Mogelijk heb ik nu van de ruminas * zo veel materiaal dat er ook voor jullie beschikbaar komt in de webshop. Nadere informatie hierover volgt.

“ houd hiervoor het laatste nieuws van de website in de gaten via : > Blog > Laatste Nieuws “

Volgende week Mineralen van de Minho regio, Deel 1

Gerelateerde zoekwoorden